22/2/12

Izar (18 mesos)



La setmana passada, vaig estar 8 dies a Legazpi, a casa d'aquesta pallasseta. Ells van venir per cap d'any a Barcelona, o sigui que feia una mica més d'un mes que l'havia vist. Vaig flipar amb com li havia canviat la veu (bé, tampoc era una exageració, però sí que li havia canviat) i ja sabia dir nous fonemes. Bestial. El que no li canvien pas són aquestes piles que té tota l'estona tan carregades. És que no para. No para! Continúa feta un bitxo i tan simpàtica com sempre. A mi se'm queia la baba cada cop que deia el meu nom. I pels matins, quan era la primera en llevar-se i jo encara estava dormint, la sentia corretejar pel passadís i de tant en tant també m'anomenava, i això feia que la baba fos màxima. La veritat és que els despertars, tot i pensar que m'havia picat la mosca tse-tse, eren d'allò més gratificants.
Aiiiii, fins la propera Izartxo!! Que et menjo!!
Pd: fent aquestes fotos jo estava al seu costat esquerre, per això en dues d'elles mira cap allà. I la cara que fa a l'última foto, la posa moltes vegades quan sap qiue l'estàs fotografiant. Bitxo, bitxo, bitxo!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------

La semana pasada estuve 8 días en Legazpi en casa de esta payasita. Ellos vinieron en fin de año a Barcelona, o sea que hacía un poco más de un mes que la había visto. Flipé en cómo le había cambiado la voz (bueno, tampoco era una exajeración, pero sí que le había cambiado) y ya sabía decir nuevos fonemas. Bestial. Lo que no le cambian son estas pilas que tiene todo el rato tan cargadas. Es que no para. No para! Continua hecha un bicho y tan simpática como siempre. A mi se me caía la baba cada vez que decía mi nombre. Y por las mañanas, cuando era la primera en levantarse y yo aún estaba durmiendo, la oía corretear por el pasillo y de vez en cuando también me nombraba, y eso hacía que, la baba fuera máxima. La verdad es que los desperatres, aún pensando que me había picado la mosca tse-tse, eran de lo más gratificantes.
Aiiiii, hasta la próxima, Izartxo!! Que te como!!!
Pd: haciendo estas fotos yo estaba a su izquierda, por eso en dos de ellas mira hacia allá. Y la cara que pone en la última foto, la pone muchas veces cuando sabe que la estás fotografiando. Bicho, bicho, bicho!!!

.

4 comentaris:

  1. Para comerla, y tanto! Me encanta la secuencia de fotos. Eres una artista! Y claro que tenías a una supermodelo, jeje

    Un abrazo

    Gurutze

    ResponElimina
  2. Ya ves, Gurutze!! Es una super modelazo! Pero no veas lo que cuesta sacarle fotos decentes, es que no para quieta, jajajaja.
    Muxu bat!

    ResponElimina
  3. Està guapíssima i per menjar-se-la!! Quina passada!!

    ResponElimina
  4. Sisisisi, és un trasto meravellós!!

    ResponElimina