28/2/12

El gat blanc


Ahir vaig anar a buscar un carret que havia portat a revelar. Com sempre, em va envaïr aquella sensació tan deliciosa de no saber amb què em trobaria. Quan vaig veure aquesta foto, vaig pensar en la Rocío i la Marta al moment. Recordo que quan m'acostava a aquest gat blanc per fer-li la foto, estava tan immòbil i passiu com el veieu aquí. Estava com dormint amb els ulls oberts. És que no es va moure ni un moment. Vaig marxar i segur que va continuar amb aquesta postura molta estona més. I segur que el va mirar tota la gent que passava per davant seu.

--------------------------------------------------------------------------------------------
Ayer fui a buscar un carerete que había llevado a revelar. Como siempre, me invadió aquella sensación tan deliciosa de no saber con qué me encontraría. Cuando vi esta foto, pensé en Rocío y Marta al momento. Recuerdo que cuando me acercaba a este gato blanco para hacerle la foto, estaba tan inmóvil y pasivo como lo véis aqui. Estaba como durmiendo con los ojos abiertos. Es que no se movió ni un solo momento. Me fui y seguro que continuó con esta postura mucho más rato. Y seguro que lo miró toda la gente que pasó por delante suyo


.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada